مهندس شهرام محمودی مدیرکل HSE گروه صنعتی مپنا در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی سلامت ایمنی و محیط زیست گفت : یکی از مهمترین منابع لازم برای ارتقاء در سازمان ها، منابع مالی است . سازمانی که حداقل ها را برای اینکه اهداف سازمانی خود را طی کند نداشته باشد نمی تواند به مراحل تعالی و کیفیت فکر کند. طبیعی است که مانند بقیه فعالیت های سازمانی منابع مالی لازم است و HSE نیز از این قاعده مستثنی نیست لذا منابع مالی به مانند منابع انسانی و زمان و یا دیگر منابع از ورودی های موفقیت سازمان در فعالیت های تعریف شده خود از جمله HSE است . البته انتخاب مدل های اقتصادی مناسب در پیشبرد اهداف HSE نقش موثری دارد.
 
وی در خصوص مناسب بودن تجهیزات حفاظت فردی و ایمنی متذکر شدند که اغلب این گونه تجهیزات فاقد استاندارد بوده و مرجع یا مراجعی برای اطمینان از مناسب بودن آنها در کشور وجود ندارد و یا اگر وجود دارد به وظیفه خود عمل نمی کند.

وی ادامه داد : نقش فارغ اتحصیلان hse در واحدهای صنعتی می تواند بسیار پررنگ باشند مشروط بر اینکه توان عرضه دانش خود را داشته باشند. باید  قبول کنیم که داشتن مدرک تحصیلی شرط لازم برای انجام کار است اما شرط کافی نیست. به قولی: به عمل کار بر آید
 
وی در زمینه میزان تناسب آموزش های دانشگاهی دررشته HSE با نیازصنعت بیان کرد : جای یک مرجع ارتباط صنعت با دانشگاه هنگام تدوین سیلابس های درسی بسیار حس می شود البته فکر می کنم در برخی دانشگاهها این بخش وجود دارد اما معادل آن در صنعت وجود ندارد بنابراین مهارت های دانشجویان متناسب با نیاز صنعت شکل نمیگیرد. اصولا آموزش های تئوری و آکادمیک وجود دارد اما در عمل مهارتی برای استفاده از این آموخته ها بسیار کم است . اغلب دانشجویان مثلا تکنیک های ارزیابی خطرات را می شناسند اما قادر به استفاده عملی از آنها نیستند.
 
وی به  دانشجویان رشته های HSE جهت آمادگی برای حضور بهتر در صنعت پیشنهاد کرد : زمان بسیار با ارزش است، آن را ازدست ندهید و کارهایی را انجام دهید که دیگران از انجام آن بیم دارند و یا آن را ممکن نمی دانند. در وجود انسان های موفق، فاکتوری وجود دارد که در افراد عادی وجود ندارد و یا مدیریت نمی شود و همان فاکتور باعث موفقیت ایشان می باشد و آن تفاوتی است.که در نگرش، رفتار، تفکر،  دیدگاه ، برنامه ریزی، شیوه زندگی و در شیوه تحصیل است .

وی تصریح کرد : مهمترین دغدغه  فاصله درک افراد از موضوعات HSE با یکدیگر است که دغدغه مهمی است و نقطه شکاف در بین آنچه باید به شکل صحیح صورت گیرد با آنچه در واقعیت اتفاق می افتد در درک ناهمسان افراد می باشد. اگر بتوان این فاصله ادراکی در خصوص HSE را در بین افراد به حداقل رساند همه افراد سازمان مسئولین HSE خواهند شد

وی در پایان به صراحت خاطر نشان کرد :  قویا اعتقاد دارم اول باید از خودمان شروع کنیم و تا وقتی ایرادات خود را به طور واقعی نپذیریم پیشرفتی حاصل نخواهد شد. بدون شک هیچ کدام از  انسان ها از لحاظ رفتاری و فرهنگی کامل نیست و در هر کدام عیب هایی وجود دارد عیب هایی که شاید به نظر معمولی باشد و اهمیتی نداشته باشد یا همگانی باشد و فکر کنیم در جامعه به چشم نمی آید. ولی می توانیم با تفکر به آنها و سعی در تجدید رفتارهایمان! فرهنگ، دانش و مهارت خود را بهتر و غنی تر از گذشته کنیم که این تغییرات مطمئنا تاثیری مثبت، ولو اندک، در خود، خانواده و جامعه مان خواهد داشت. پس بیایید از خودمان شروع کنیم.